Reacties

Dit is onze lieve a pony Cindy … het is een superlieve pony. We hebben Cindy gekocht voor onze kinderen omdat er eentje tussenzit met motorische problemen . Ik kan haar zo het zadel opgooien en naast de bakfiets zetten. Erg makkelijk met 5 kinderen. Maar ze bleek erg gevoelig voor hoefbevangenheid. De eerste keer heeft Janneke  door middel van acupunctuur haar er gelukkig vrij vlot doorgekregen .. maar vorig jaar kreeg onze Cindy het weer .. zo erg dat we op het punt stonden haar uit haar lijden te verlossen … maar ’t is Janneke weer gelukt Cindy er door te krijgen … we zijn erg dankbaar dat wij onze Cindy straks weer op een ijzertje kunnen zetten en kunnen blijven genieten van onze Cindy .. en dat we elke morgen begroet worden met een goedemorgen gehinnik ..

Een erg verwaarloosde Arabier cadeau uit Oman omdat ze een goed adres zochten is één ding. Maar om dat paardje dan weer in goede conditie te krijgen is een ander ding.

Meteen begonnen met voeding en acupunctuur.

Het beestje was vreselijk scheef, gespannen, uitgedroogd, dus slechte nieren en gestrest. Hij zakte diep door zijn rug als je hem daar zachtjes over wreef.

De opmerking, die ik van verschillende kanten kreeg dat dat bij Arabieren hoort geloofde ik niet. Ik was er van overtuigd dat dat met zijn nieren te maken had en zijn uitdroging.

Op de eerste acupunctuurbehandelingen reageerde hij opmerkelijk goed. Hij viel dan vrijwel meteen in slaap en begon meestal na de behandeling vreselijk te gapen.

Ook de blaasmeridiaan werd meegenomen en ook dan viel hij snel in slaap. Gelukkig dat hierdoor ook zijn stress steeds minder werd.

De acupunctuur- en de triggerpoint behandelingen hebben het genezingsproces van dit Arabiertje absoluut versneld. En ik ben erg trots dat ik nu een gezond, recht paard heb met een rug die na een endurancewedstrijd gewoon niet meer reageert op aanraking en niet doorzakt.

Na de sterilisatie van mijn teefje kreeg zij kort erna hevige pijn in haar nek. Zij kon zich nauwelijks bewegen. Pijnstillers hielpen niet of nauwelijks. Toen heb ik op advies van mijn dierenarts een MRI scan laten maken in Utrecht. De uitslag was een nekhernia.
Kon geopereerd worden maar de specialist kon mij geen garantie geven dat het volledig zou herstellen. Ik besloot toen om acupunctuur toe te laten passen want ik hoorde goede berichten hierover. Dus op naar Janneke Lok die haar ging behandelen. Na enkele behandelingen werd de pijn minder en kon Ziva weer goed bewegen zonder nog zware medicatie te krijgen. De tussen periode van behandeling werd steeds langer en tenslotte doe ik nog 2 a 3 keer per jaar in overleg een behandeling om een goede doorbloeding te behouden. Ook geef ik homeopatische druppels aan haar voor extra ondersteuning. Ziva speelt weer heerlijk met de andere bulletjes, maar natuurlijk voorzichtigheid geboden. Ik ben hier reuze tevreden mee mede omdat dit humaner is voor mijn hondje want een operatie is geen lolletje. Tenzij het echt moet.!
Ik persoonlijk zou het iedereen aanraden om met een nek of rug hernia eerst acupunctuur toe te laten passen.

St `t Olde Manegepeerd is opgericht om uitgewerkte manegepaarden een goede oude dag te geven. Dit verdienen ze na jaren werken. Er wordt veel van ze gevraagd want een ieder wil leren paard rijden, maar beseft soms niet dat ze met een dier te doen hebben die zijn gevoelens heeft.
Als ze bij ons komen kunnen ze weer paard zijn. Dit laten ze ook wel merken.
Soms zitten ze niet lekker in hun vel. En dan kan Janneke met de acupunctuur ze een handje helpen. Dat zorgt ervoor dat het voor hun allemaal prettiger is.

Zo heeft ze Guus en Alex behandeld. Twee paarden waarvan de vacht dof was en die hun evenwicht niet goed konden bewaren. Bovendien hadden ze geen blijdschap meer in hun ogen. Het was echt zover dat we dachten dit kan niet meer. Nu hebben ze er toch weer plezier in en lopen ze zelfs weer in een drafje naar het land. Natuurlijk ging de leeftijd mee spelen en zijn ze nadat ze de zomer nog lekker in het land te hebben gelopen ingeslapen. In de tussentijd hadden ze het nog wel prima naar de zin.

Boef, onze hond, was aangereden door een auto en kon niet meer lopen. Volgens de dierenarts kon dit wel een hele poos gaan duren. Hij is een aantal keren behandeld met acupunctuur door Janneke en het was verbazingwekkend te zien hoe snel hij opknapte. Zelfs de dierenarts was verbaasd.

Wat me echt verraste was dat hij, zodra hij zich weer een beetje kon verplaatsen, achter Janneke aan begon te ‘lopen’. En dat terwijl hij haar tijdens de behandeling probeerde te bijten als zij de naaldjes zette.  Blijkbaar voelde hij op een of andere manier aan dat de acupunctuur hem goed deed.

Onze kat Doefus (destijds 4 jaar oud) kreeg plotseling ernstige huiduitslag op haar neus, oren, nek en voorpoten. Al snel werd ze erg ziek, ze wilde niets eten en sliep alleen maar. Ook de huiduitslag werd steeds erger. Na een aantal bezoeken aan de dierenarts met meerdere huidafkrabsels werd gedacht aan een auto-imuunziekte. Na een lange kuur met prednisonkuur zagen we geen verbetering. Ze werd steeds kaler en we stonden bijna op het punt om haar in te laten slapen omdat ze zo’n zieke indruk maakte. We waren dan ook erg blij toen Janneke onze kat een acupunctuur behandeling gaf. Al na de eerste behandeling maakte de kat een fittere indruk. Ook tijdens de behandeling zag je de kat al ontspannnen na een tijdje. Op advies van Janneke werd ook het voer aangepast naar nat voer van dierlijke oorsprong afgestemd op het type kat en na een paar acupunctuurbehandelingen verdwenen de korsten en herstelde de huid zich weer. Ook qua gedrag veranderde Doefus van een stille en gevoelige kat naar een relaxte kat. We zijn erg tevreden over het effect van een paar acupunctuurbehandelingen, anders was onze kat er misschien niet meer geweest! Wat mij aanspreekt in acupunctuur is dat er naar het gehele plaatje wordt gekeken, afgestemd op elk uniek dier, zodat er weer balans kan ontstaan in het lichaam. Doefus is inmiddels weer helemaal hersteld en we genieten nog dagelijks van haar.

Toen we onze hond Sara kregen, was ze 2 ½ jaar. De twee laatste jaren daarvan had ze in asiels geleefd, in Spanje en later in Nederland. Ze was  niet gesocialiseerd, d.w.z. ze had niet op het goede moment geleerd dat nieuwe dingen of mensen niet eng zijn. Dat uitte zich onder andere in heftig afwerend gedrag naar vreemden (blaffen,  grommen, ‘aanvallen’ en op ’t laatst terugtrekken) en blijvende schuwheid naar bekend bezoek. Bij ons was ze wel vertrouwd.

Ze heeft toen een aantal acupunctuurbehandelingen gekregen, een stuk of drie, met het doel haar rustiger te laten blijven bij andere mensen.

Vanaf toen was er een duidelijke verandering. Een voorbeeld: mijn zwager liep de tuin in, waar Sara ook was, en in plaats van de gebruikelijke agressie gevolgd door wegvluchten … liep ze blij kwispelend op hem af en liet zich aanhalen. Ik wist niet wat ik zag!

Daarna waren er steeds meer zulke momenten. Sara zal nooit een volkomen evenwichtige hond worden maar voor ons en vooral voor haar is het zo allemaal een stuk leuker!